2024-04-25

Op bezoek in die andere Spaanse enclave “Melilla”

Nadat ik vorig jaar al Ceuta heb bezocht, was ik de afgelopen dagen in Melilla, de andere Spaanse enclave. Deze twee enclaves zijn de enige Europese grenzen op het vasteland van Afrika, streng bewaakt met kilometers hekken en wachtposten. Hekken die je al tijdens de landing op Aeropuerto de Melilla ziet, het vliegveld ligt direct tegen de Marokkaanse grens aan. De vlucht was begonnen in Frankfurt en met een tussenlanding in Madrid, kwam ik daar ’s morgens rond 9 uur aan.

Een grens die zeer moeilijk op illegale wijze is te passeren, dat kan alleen met indirecte hulp van de arrogante Mohamed VI, koning van Marokko, die migranten politiek uitbuit, waardoor ze het hek kunnen bestormen om concessies en honderden miljoenen aan Spanje en de EU te ontfutselen.

In mijn ogen is Marokko dan ook indirect medeplichtig aan het bloedbad van 24 juni 2022. Honderden mensen, voornamelijk vluchtelingen uit Soedan en Tsjaad, klommen gewapend met messen, machetes en houten & metalen stokken over het circa 5 meter hoge zwaarbewaakte hek. Tientallen vonden hierbij de dood, maar er werd met de vinger naar de grenspolitie gewezen, terwijl de werkelijke daders aan de andere kant van de grens in Marokko zaten. Ik ben daarom tegenstander van migratiedeals waarbij we geld overmaken om landen hun plicht te laten doen, namelijk grenzen te beschermen. We zouden zulke landen financieel en ook op andere manieren moeten bestraffen als ze dat niet doen, zodat ze je niet kunnen chanteren zoals landen als Turkije of Marokko doen.

Maar ook drugssmokkel speelt, net als bij andere smokkelroutes (al in 2016 schreef ik daarover bij mijn bezoek aan het grensgebied van Turkije/Bulgarije), een grote rol. Het smokkelen van drugs is voor een deel van de migranten een betaalmiddel voor hun reis. De criminele drugsbendes lokken vooral de arme migranten aan, die zijn bereid enorme risico’s te nemen, en nergens is de zeestraat korter dan bij de Straat van Gibraltar. Waarom dit geen grote rol speelt in de media of politieke debatten, vraag ik me continu af.

Melilla is qua oppervlakte net iets kleiner dan Ceuta, maar het aantal inwoners ligt bij beide enclaves rond de 85.000. Terwijl er naar Ceuta veel Spaanse dagjesmensen gaan (uurtje varen) om goedkoop te kunnen winkelen, is dat naar Melilla (6 uur varen of uur vliegen vanuit Malaga) duidelijk minder. Ik verbleef in een goed hotel tegenover de McDonald’s die ik overigens niet bezocht heb, met uitzicht op zee en de haven, en ook vlakbij het brede strand. Er komen maar weinig toeristen, terwijl je er vrij goedkoop kunt komen, goede vliegverbindingen zijn, het leven er niet duur is en het klimaat fantastisch is.

Een bezoek waard is ook het Ciudad Vieja vertaalt als oude stad, maar het is niet echt een oude stad, maar vier forten samengevoegd en de grootste fort die ik ooit heb bezocht. Het zijn vrij veel trappen maar je krijgt als beloning een prachtig uitzicht. Ook enkele zeer interessante musea over de geschiedenis van de stad en de verschillende culturen die hier leven. Het is ook de moeite waard om naar het dak van de kunstgalerie te gaan om het uitzicht en de rij kanonnen te zien.

In de Spaanse enclave Melilla kan je eigenlijk niet spreken van samenleven, het is vooral een naast elkaar leven. Op straat, aan het strand, in de winkels en restaurants is dat duidelijk zichtbaar, maar ook werd mij verteld dat er verhoudingsgewijs maar weinig gemengde huwelijken zijn, er samen gesport wordt of vrije tijd wordt doorgebracht. In Ook als je kijkt naar welke functies “christelijke” Spanjaarden bekleden en welke de “moslims”, bijvoorbeeld ambtenaren, agenten en banen voor hoogopgeleiden, merk je een duidelijk onderscheid. Dat is in een stad met circa 85.000 inwoners waarvan ruim de helft moslim is, dus best verbazingwekkend. Vooral in het centrum is van deze “islamisering” op het eerste gezicht weinig te merken, maar ga je buiten het centrum en het havengebied, dan valt dat direct op. Waar je in het centrum en in de haven vooral veel jonge Spaanse jongens ziet, die hier voor een bepaalde tijd dienst doen als politieagent, zie je in de buitengebieden voornamelijk jongeren met Marokkaanse migratieachtergrond.

Net als de wijk Barrio del Principe in Ceuta, is de wijk La Cañada in Melilla een wijk waarvoor gewaarschuwd wordt deze te vermijden. Daar komen armoede, marginalisatie, religieus extremisme en criminaliteit samen op een plek, waar elke dag de vlam in de pan kan slaan.

Dit gebied in Melilla, waar voornamelijk moslims wonen, staat bekend als zeer gevaarlijk en is een van de meest marginale en conflicterende gebieden van de stad, een gebied waar veel burgers niet doorheen durven te gaan, daar waar de oproerpolitie regelmatig zijn harde gezicht moet laten zien. Het grootste deel van de goed 8000 mensen die in de wijk wonen, willen hun rust, maar er is een harde kern die regelmatig de confrontatie met de politie zoekt. De vergelijkbare wijk in Ceuta, Barrio del Principe, is zelfs de gevaarlijkste van heel Spanje. Waar je in het centrum wel vrouwen met een hoofddoek ziet, zie je in deze wijk ook veel volledig gesluierde vrouwen en baardige mannen in djellaba, de meesten zijn van Marokkaanse afkomst, maar bezitten ook de Spaanse nationaliteit. Het is duidelijk zichtbaar dat hier een extremistische islam aanwezig is, in deze mate zag ik dat overigens niet in Ceuta. Verder zijn er wel veel overeenkomsten, zoals dat hier de Spaanse wet niet overal geldt, de wijken overbevolkt zijn, er illegale gebouwen staan waar mensen wonen die er officieel niet zijn. In dit ruim 13 km² grote gebied, liggen rijkdom en armoede soms maar enkele straten van elkaar verwijderd. Het leven zelf is er duidelijk goedkoper dan op het schiereiland, de diesel kost op dit moment €1,19 en voor een slof Marlboro betaalde ik €37,00. Terwijl in Bamberg in een megaproces 16 voornamelijk Nederlanders met een Marokkaanse migratieachtergrond terechtstaan wegens plofkraken, er uit angst voor die plofkraken steeds minder geldautomaten in het straatbeeld zichtbaar zijn, zie je in Melilla op een steenworp afstand van Marokko het land van herkomst van deze plofkrakers, de ene na de andere geldautomaat.

De hekken staan soms wel vier keer dik om het hele gebied van 13 km², met camera’s, wachttorens en veel politie die controleert. Dit is misschien niet de mooiste oplossing om het binnendringen van illegale kansloze gelukzoekers te stoppen, maar wel zeer effectief als buurland Marokko gewoon doet wat het moet doen als goede buren. Geef mij dus ook maar die lelijke Hekken, als we daarmee de ondergang van Nederland kunnen stoppen.

Het opvangcentrum in Melilla is verhoudingsgewijs zeer leeg, ook afspraken met Marokko over terugname van migranten zorgen ervoor dat in dit gebied de rust aardig is teruggekeerd. Tijdens corona en een diplomatiek conflict tussen de twee landen waren de grenzen gesloten, sinds 2022 is deze weer geopend. Maar hoelang nog? In zijn boek getiteld “La trastienda de los servicios de inteligencia” schrijft een voormalige Spaanse inlichtingenagent de bekentenissen op van een Marokkaanse commandant over een Marokkaans plan voor 2030 om Ceuta & Melilla “te heroveren”. Met in de ene hand de Marokkaanse vlag en in de andere een Koran, zo staat in het boek.

De stroom migranten vanuit Afrika probeert het nu via de Canarische eilanden omdat op de route naar Noord-Marokko zwaarder wordt gepatrouilleerd , een gevaarlijke route die soms wel een week duurt en heel veel doden vallen. Zolang Europa geen gezamenlijke maatregelen neemt om het verdienmodel van de profiteurs van deze migrantensmokkel te stoppen, zal er ook na het dichten van deze route weer een volgende route ontstaan. Maar dan moeten we ons eerst afvragen, wil de EU werkelijk deze vernietiging van onze nationale staten en een cultuur van beschaving stoppen? Of zit er, zoals velen zeggen, een bewust omvolkingsplan achter?

Een van die maatregelen zou moeten zijn dat alle migranten die illegaal naar de EU komen, ongeacht nationaliteit etc., standaard naar een gebied buiten de EU (zoals het VK met Rwanda doet) worden gebracht in afwachting van de asielprocedure. Deze procedure kan alleen worden gestart als de aangegeven persoonsgegevens 100% aantoonbaar kloppen. Terwijl de procedure loopt, hebben ze alleen recht op het hoognodige (onderdak en verzorging met levensmiddelen) en geen recht op financiële middelen die vooral worden gebruikt om geld naar familie te sturen en om eventuele leningen aan de smokkelorganisatie af te betalen. 

Als iemand niet meewerkt aan zijn identificatie, kan de procedure niet beginnen en wordt de persoon teruggebracht naar de laatste locatie voordat hij de EU binnenkwam. 

Laten we hopen dat de formatie van de huidige partijen gaat slagen, we binnenkort wel een daadkrachtig beleid krijgen om deze tsunami aan migranten te stoppen. En vergeet ook niet op 6 juni, kruisje bij de juiste partij te zetten!